Zatwardzenie u dziecka – co robić, gdy zrobienie kupy staje się problemem?
Moje dziecko nie może zrobić kupki – znasz ten problem? Dotyka on szczególnie maluchów w okresie rozszerzania diety, a potem nauki kontroli wypróżnień. Zaparcia mogą niepokoić, szczególnie jeśli utrzymują się przez długi czas. Towarzyszą wtedy maluchowi inne przykre dolegliwości, jak np. bóle brzucha. Czujesz się bezradna i nie wiesz, jak pomóc swojemu dziecku się wypróżnić? Najpierw należy poznać przyczynę, a potem rozpocząć odpowiednie działania.
Kiedy możemy mówić o zaparciach u dziecka?
Na początku warto sobie zdać sprawę, że nie każdy dzień bez kupki u dziecka oznacza zaparcia. Pierwszym objawem zatwardzenia u dziecka owszem jest najczęściej rzadko oddawany stolec. Poza tym wypróżnianie się sprawia maluchowi duże trudności, a nawet skarży się on na ból. Jeśli już udaje mu się wypróżnić, stolec jest twardy i zbity.
O zaparciach u dzieci możemy jednak mówić wtedy, kiedy co najmniej 2 z wymienionych z objawów występują przynajmniej 1 raz w tygodniu. Są to:
- 2 wypróżnienia lub mniej w tygodniu,
- stolce o zbitej konsystencji i stosunkowo dużej objętości,
- zabrudzenie bielizny kałem raz w ciągu tygodnia,
- ból podczas wypróżniania,
- wyczuwalna podczas badania lekarskiego duża ilość mas kałowych.
Skąd ten problem, czyli przyczyny zatwardzenia u dziecka
Zaparcia są problemem, z którym boryka się wielu rodziców. Należą do najczęściej występujących zaburzeń przewodu pokarmowego u dzieci. Przyczyny zatwardzenia u dziecka możemy podzielić na dwie grupy:
- zaparcia o podłożu organicznym – są związane z chorobą np. niedoczynnością tarczycy lub alergiami pokarmowymi,
- zaparcia czynnościowe – odpowiadają za nie czynniki genetyczne, dietetyczne i emocjonalne.
W 95% przypadków u dzieci występują zaparcia czynnościowe. Wynikają one m.in. z lęku przed oddawaniem stolca, ran odbytu, nieprawidłowej diety, przejścia z karmienia piersią na mleko modyfikowane czy też zajęcia zabawą.
Często zaparcia są następstwem błędów dietetycznych. Maluchy nie spożywają wystarczająco dużo płynów, jak również ich dieta nie zawiera odpowiedniej ilości warzyw, owoców i innych produktów spożywczych bogatych w błonnik.
Jak sobie radzić zaparciami u dziecka?
Na pewno zaparć nie można lekceważyć. Wielu rodziców próbuje leczenia na własną rękę, z mniejszą lub większą skutecznością. Przy długotrwale utrzymującym się problemie, należy jednak skonsultować go z lekarzem, który zaleci wdrożenie odpowiedniego leczenia.
W wielu przypadkach sprawdzają się domowe sposoby na zaparcia. Po pierwsze trzeba wdrożyć odpowiednią dietę, bogatą w warzywa i owoce oraz produkty pełnoziarniste. Ilość błonnika w diecie dziecka należy zwiększać stopniowo, aby uniknąć wzdęć i gazów jelitowych. Do produktów, które pomagają przy zaparciach należą m.in. jabłka i suszone śliwki. Konieczne jest też pilnowanie malucha, aby pił więcej wody, co pozwoli zmiękczyć konsystencję stolca. Pomocna będzie też regularna aktywność fizyczna. Dziecko, które jest już mobilne, powinno mieć zapewnione dużo ruchu, co poprawia motorykę jelit.
Jeszcze inaczej należy postępować w przypadku dzieci, u których zaparcia mają tło psychogenne, wtedy przyda się pomoc psychologa. W skrajnych przypadkach przy zaparciach wdraża się też leczenie farmakologiczne, ale nigdy bez konsultacji i nadzoru lekarza.
Zaparcia potrafią uprzykrzyć codzienność dorosłemu, a co dopiero dziecku. No właśnie, to nic przyjemnego, a temat wciąż jest, łagodnie mówiąc, niewygodny. Kupa to takie słowo, które u niektórych wywołuje zakłopotanie. A przecież kiedy jest, to może nam dużo powiedzieć o naszym zdrowiu, a kiedy jej nie ma, to powinno martwić. Odgrywa więc ważną rolę w naszym życiu.
